Zorgvuldigheid is een kwaliteit van introverte mensen die extraverte mensen soms behoorlijk kan irriteren. Want ja, het kan altijd beter. Wanneer is het goed genoeg, en wanneer worden snelheid en actie belangrijker dan de zorgvuldigheid van een goed verzorgde inhoud? En de irritatie gebeurt natuurlijk ook andersom.
Zo herinner ik me de eerste keer dat Geraldine en ik de huiswerkopdracht voor de deelnemers aan de training Persoonlijke effectiviteit voor de introverte professional aan het maken waren. We wisten wat we zouden vragen en Geraldine zou het op papier zetten. In de versie die zij opstuurde stond het er allemaal in, maar naar mijn idee niet helder genoeg. Ook de lay-out en de volgorde kon beter en voor één onderdeel had ik ondertussen een meer passende naam verzonnen.
Ik stuurde een mail terug dat ik het wat verbeterd had. Daarbij vergat ik mijn waardering uit te spreken voor alles wat er al wel goed aan was. De herziene versie, beetje roodgekleurd door alle correcties, had ik bijgevoegd. Je kunt je voorstellen dat Geraldine met enige irritatie haar mail las..
Dit is een typisch voorbeeld van wat er kan gebeuren in de samenwerking tussen een introvert en een extravert persoon. We spraken er later over. Geraldine snapte best dat mijn aanvullingen en wijzigingen bedoeld waren ter verbetering, en op zich is dat welkom. Ergens best fijn, die zorgvuldigheid van mij. Maar het kwam in eerste instantie over als kritiek en het haalde wel het tempo eruit. Ook zijzelf raakte uit de flow. En waarom benoemde ik alleen wat er beter kon en niet ook wat er al goed was?
Tja, met complimenten zijn introverte mensen best zuinig. Extraverte mensen doen dat makkelijker, ze krijgen namelijk zelf ook graag waardering van anderen voor wat ze doen. Dit komt doordat extraverte mensen veel dopamine gebruiken en ook nodig hebben om zich lekker te voelen, en dopamine wordt aangemaakt als ze prikkels van ‘buiten’ krijgen. Introverte mensen zijn daar minder van afhankelijk, wat maakt dat ze minder alert zijn op het geven van complimenten aan anderen.
We zijn namelijk geneigd anderen te behandelen zoals we zelf graag worden behandeld, maar in de praktijk is het veel effectiever om de ander te behandelen zoals hij of zij behandeld wil worden. Stephen Covey zei het al: eerst begrijpen, dan begrepen worden. Daarvoor is het wel nodig dat je je bewust bent van hoe jij zelf en de ander in elkaar zit, en je ook nieuwsgierig bent naar wat de ander drijft.
Geraldine en ik werken al langer met elkaar samen. Echter sinds we de introvert trainingen geven hebben we als het ware een nieuw vocabulaire tot onze beschikking. Dit maakt het praten over onze ervaringen makkelijker. Het maakt samenwerken leuker en (ook belangrijk!) effectiever.
Ik luister nu met andere oren naar wat ze zegt. Waar ik eerst geneigd was in mijn schulp te kruipen op momenten dat haar woorden nogal stellig op mij overkwamen, weet ik nu dat het haar enthousiasme is waardoor het zo overkomt. Het is juist bedoeld als een uitnodiging aan mij om te sparren, weerwoord te geven en met mijn eigen ideeën op de proppen te komen. Nu ik dit weet luister ik met een andere intentie. De intentie om haar te volgen, te begrijpen en haar bijdrage te waarderen en benutten. Ik kom uit mijn schulp, of ben er niet eens in terecht gekomen. Er verandert dus echt iets.
Die irritatie van extraverte mensen over de zorgvuldigheid van introverten kan ik me overigens goed voorstellen. Ik heb er zelf soms ook last van: tempo houden is voor mij ook belangrijk. Dus daarom deze blog al bij de derde versie verstuurd, je kunt mensen tenslotte alleen aan het begin van het jaar
A HAPPY NEW EAR toewensen!