Het is 2018 en we hebben een nieuw jaar voor de boeg. Althans, zo zien wij dat. De Grieken zouden zeggen: ‘we hebben weer een jaar achter de rug’.
In hun ogen ligt de toekomst niet voor ons, maar achter ons. De filosoof Seneca schreef ‘de toekomst duwt van achteren’. Als de toekomst voor ons lag, dan zouden we wel beter met onze tijd omgaan, meende Seneca.
Volgens Seneca is vooruitkijken dus kijken naar het verleden, dat is waar we wel zicht op hebben. Laat ik daarom in deze vooruitblik naar 2018 eens naar het verleden kijken.
Sinds de jaren ’80 is extravert gedrag steeds meer tot norm verheven. Als gevolg van het marktdenken werd competitie en zelf-presentatie belangrijk. Je bent iemand als je jezelf goed neerzet. Ondanks het feit dat vandaag de dag 14% van de werknemers overspannen is, en meer dan één op de drie promovendi aan de Universiteit van Amsterdam mogelijk klinisch depressief, vinden we het nog steeds normaal dat je een succesvol, sociaal vaardig, prima presterend, altijd opgewekt en hartstikke gezond mens bent die laat zien dat hij of zij volop van het leven geniet.
Trudy Dehue, wetenschapstheoreticus en wetenschapshistoricus illustreert: ‘Tegenwoordig zie je groepjes studenten samen op de foto gaan met hun monden wijd opengesperd om enthousiasme uit te drukken, en ledematen alle kanten op geworpen. Een extraverte, zichtbaar opgewekte moraal. Als we vroeger ”naar het vogeltje moesten kijken” gingen we naast elkaar staan en zeiden hooguit “cheese” om nog enigszins een lach te forceren. Een generatie voor mij deed zelfs dat niet. Tot ongeveer 1960 keek men bij een fotograaf gewoon voor zich uit, zodat oude groepsfoto’s er voor ons uitzien alsof er zojuist iemand is gestorven.’
Gelukkig komt er langzaamaan een kentering. Sinds Susan Cain in 2012 haar boek ‘Quiet’ publiceerde neemt de bewustwording van het belang van introverte kwaliteiten toe. Steeds meer mensen realiseren zich dat we naast extraverte kwaliteiten als levendigheid, daadkracht, snelheid, directheid en enthousiasme ook introverte kwaliteiten nodig hebben. Kritisch denken, onafhankelijkheid, bedachtzaamheid, zorgvuldigheid en bescheidenheid zijn onmisbaar voor het verwerven van kennis en inzicht en het nemen van verantwoorde besluiten.
In de V.S. spreekt men al jaren van ‘The Rise of the Introvert’. Ook in Nederland is introversie een term die het afgelopen jaar steeds vaker opdook in kranten, tijdschriften of op TV. Een bijna onvermijdelijk gevolg is dat er ook stereotype beelden ontstaan, daarover een andere keer.
In 2018 op naar het introverte ideaal? Dat lijkt me geen goed idee. Wel mag introversie volop de aandacht krijgen die het nodig heeft om de balans te herstellen zodat we weer in het midden uitkomen. Dat we als mensen weer aanvullend mogen zijn, elkaar waarderen voor de typische kwaliteiten die ieder van ons heeft, en zo onze samenwerking vormgeven.
Trudy Dehue: ‘Ik denk dat we elkaar en daarmee ook onszelf weer wat meer het recht moeten geven om de condities te ontdekken waaronder we floreren. Dat dient niet alleen het individueel geluk, maar ook het algemeen belang. Een samenleving heeft variëteit nodig tussen mensen om gezond te blijven, of te worden.‘
Het ontbreekt aan condities waarin introverte kwaliteiten tot hun recht komen. Als introverte trainer en coach voel ik me mede verantwoordelijk om dit thema onder de aandacht te brengen omdat ik geloof dat het een verschil gaat maken. Zowel ten aanzien van ons persoonlijk functioneren, als op het gebied van effectief leiderschap en samenwerking. We hebben het andere in de ander nodig om vooruit te komen.
Ik ben benieuwd naar wat zich nog meer achter mijn rug afspeelt.
Inspiratie:
Stil de tijd. Joke J Hermsen
Mister Motley. Introversie als ziekte, een interview met Trudy Dehue
Big bang tot burn-out. Het grote verhaal over stress. W Hoogendijk & W de Rek.